Podłoże kokosowe

Poruszyłam ostatnio na Facebooku kwestię podłoża kokosowego do siewu i pojawiły się pytania, na które mam nadzieję odpowiedziałam wyczerpująco, ale…właśnie. Nie pisałam o podłożu kokosowym na blogu. Czas to zmienić.

Podłoże kokosowe

…to nic innego jak zmielone włókno z orzechów kokosowych. Odziera się orzech z brązowych włókien, płucze je w wodzie morskiej i mieli. Taki granulat jest pozbawiony wszelkiej treści ( poza tym co mu się dostanie z morskiej solanki, a co powinno zostać usunięte w procesie produkcji podłoża ). Nie ma w nim mikroorganizmów. Ani tych dobrych, ani złych. I ma to niebagatelne znaczenie, gdyż nie należy go traktować tak samo jak ziemi uprawowej, która jest bogata we wszystko począwszy od minerałów, a skończywszy na różnych patogenach.

Uprawa w takim podłożu wymaga pewnej wiedzy i zwiększonej uwagi, dlatego może nie koniecznie należy od niej zaczynać przygodę z uprawą rozsad.

Korzyści są takie, że naszym roślinom nie grożą żadne choroby doglebowe. Nie zalęgną nam się też w nim ziemiórki, czy inni niepożądani goście. Można takiego podłoża używać wielokrotnie, no i jest w pełni ekologiczne.

Kokos jest więc w zasadzie podłożem prawie jałowym, ale nie do końca inertnym. Inertność bowiem zakłada absolutną obojętność biologiczną i chemiczną, a podłoże kokosowe swoje jednak za uszami ma 😉

Właściwości podłoża kokosowego

• chłonność

Suche podłoże kokosowe 5 krotnie zwiększa swoją objętość po zalaniu wodą. Dość dobrze ją też utrzymuje gdy jest w większym skupieniu, gorzej gdy jest jej niewiele w małych komorach wielodoniczek. Przy produkcji rozsad w mniejszych pojemnikach należy stale kontrolować wilgotność podłoża by nie doprowadzić do przesuszenia, a co za tym idzie do zasolenia podłoża, które mogłoby narazić rozsady na poważne problemy.

• jałowość

Fajne jest to, że nie ma potrzeby sterylizowania takiego podłoża. Jest wolne od patogenów, które potrzebują środowiska dużo bardziej zróżnicowanego biologicznie. Jedyny wyjątek stanowią grzyby Trichoderma, które wykazują silne właściwości antagonistyczne w stosunku do wielu patogenów 🙂 Oczywiście ich obecność należy samodzielnie w podłoże zadać. Jałowe środowisko kokosa nie przeszkadza tym grzybom w rozwijaniu się gdyż odżywiają się substancjami produkowanymi przez korzenie.

• obojętne pH

Ma obojętny odczyn, którym poprzez skład wodnej pożywki można łatwo manipulować. Jest słabym buforem pH, więc by podłoże było pod tym względem stabilne trzeba je często kontrolować, ale jeśli stosuje się stałą pod tym względem pożywkę, precyzja uzyskiwanego pH może działać na korzyść uprawy.

• biodegradowalność

Jest w 100% biodegradowalne. Można je co za tym idzie kompostować, ale…uwaga…z powodzeniem można używać go kilka razy. Wystarczy przepłukać je i wysuszyć, by użyć w kolejnym sezonie. Można też po sezonie uprawy rozsad dodać do podłoża w donicach w celu rozluźnienia jego struktury.

• przepuszczalność

Nie zbryla się, ma więc doskonałe właściwości przepuszczające, a to oznacza odpowiednią ilość tlenu dla korzeni. Bryła korzeniowa bardzo ładnie rozrasta się w nim, co więcej, dzięki luźnej strukturze przesadzanie z podłoża kokosowego jest niebywale łatwe i rzadko zdarza się przy nim uszkodzenie korzeni.

Wydaje się mieć  cechy idealne, albo prawie idealne, prawda? To prawie, powoduje jednak, że nie do każdej uprawy i nie dla każdego ogrodnika będzie dobrym rozwiązaniem.

Uprawa rozsad w podłożu kokosowym

Ponieważ, włókno kokosowe nie zawiera żadnych składników pokarmowych, roślina w nim rosnąca musi być nawożona w zasadzie cały czas. Może to stanowić pewną trudność, gdyż nawóz mineralny należy w tej sytuacji dodawać podczas każdego podlewania, aby utrzymać stałą zawartość substancji pokarmowych. I tu zaczynają się schody. Nasycenie podłoża substancjami mineralnymi jest zależne od procentowego roztworu tych substancji w wodzie, ale trzeba pamiętać, że podawanie codziennie jakiejś określonej dawki odżywki nie zapewnia tej stałości.  Nie bez znaczenia jest też skład wody, której do tego celu użyjemy.

Pewnie spora część osób wie co to EC, jednak dla tych, którzy stykają się z tym zagadnieniem po raz pierwszy spieszę wyjaśnić, iż jest to skrót od electric conductivity i w przypadku uprawy roślin służy do określenia wartości składników mineralnych w roztworze. Mierzy ich przewodzenie elektryczne. Jeśli więc będziemy monitorować wartości EC  w naszym roztworze, będziemy mieli pewność, że nasze rośliny otrzymują nawóz o odpowiednim stężeniu. Oczywiście do tego celu służą odpowiednie mierniki i to wcale nie tanie. w przypadku więc parapetowej uprawy rozsad, skórka warta wyprawki. Trzeba też przy tym pamiętać, że testery EC pokazują sumaryczną ilość składników odżywczych, a nie ich poszczególne proporcje w roztworze. Mamy więc dzięki EC zmierzone zasolenie, ale nadal nie wiemy czy proporcje tego zasolenia są właściwe dla danej rośliny w danej fazie jej rozwoju.

Do zmierzenia zawartości poszczególnych składników w pożywce potrzebujemy innych testów, ale umówmy się, zabawa w małego chemika choć może i jest przyjemna dla niektórych, niestety pochłania sporo czasu i finansów.

Co więc pozostaje. W miarę bezpieczne jest używanie podłoża kokosowego do samego siewu. Minimalne stężenie składników pokarmowych sprawdza się w pierwszej fazie wzrostu rośliny. W tym przypadku pikowanie powinno już odbyć się do tradycyjnego podłoża.

Są też dostępne na rynku podłoża kokosowe ze startową dawką nawozów, odpowiednio dobranych, dzięki której nasze rozsady będą mogły dłużej korzystać z jego dobrodziejstw.

I tak podłoże produkowane przez holenderską firmę Van der Knaap którego ja aktualnie używam zawiera:

potas w postaci( K2O)  – 700mg/l

azot(N) – 130mg/l

fosfor w postaci( P2O5) – 100mg/l

magnez (Mg) – 75mg/l

Zawiera też chlorek wapnia, którego zadaniem w tym przypadku jest doprowadzenie podłoża do odpowiedniego dla roślin pH w granicach 5,1. To dość przemyślana wartość gdyż większość wód wodociągowych ma sporą twardość, co po nawodnieniu podłoża spowoduje podniesienie zasadowości podłoża.

Wszystkie elementy nawozu uwalniają się do podłoża przez ok. 6 miesięcy jak zapewnia producent, co oznacza, że rozsadom nie grozi przenawożenie.

Dzięki temu składowi otrzymujemy podłoże, w którym ilość składników odżywczych wystarczy spokojnie do momentu przesadzenia rozsady.

Podobnie rzecz się ma w przypadku krążków kokosowych firmy Romberg&sSohn sprzedawanych w miniszklarenkach. One również posiadają startową dawkę nawozu o podobnym składzie. Krążki trzymają kształt dzięki okalającej je włókninie, doskonale sprawdzą się do siewu punktowego papryk, lub miechunek.

Osobiście bardzo polubiłam podłoże kokosowe. Dzięki niemu pikowanie i przesadzanie rozsad jest dla mnie dużo przyjemniejsze. Cenię je sobie za czystość i sterylność. Cieszy mnie też jego biodegradowalność i ekonomiczność. Szkoda jedynie, że wersje do upraw amatorskich są jeszcze tak mało dostępne na polskim rynku, a sprowadzanie je z europejskich sklepów kompletnie nieopłacalne. Niemniej, jeśli spotkacie takie podłoże w jakimś markecie, lub sieciówce ( ja zapas swojego zakupiłam 2 lata temu w KiKu) z czystym sumieniem polecam Wam do wypróbowania.